Hoge Ogen: Dil Mein Devika Chotoe

Vader

Na jarenlange radiostilte ontvangt Diya een paar dagen geleden het bericht dat haar vader is overleden. Een vader die ze alleen kent van stille fotoalbums en van de verhalen van anderen over hem. Verhalen die van hem een boeman maken, een embleem van giftige masculiniteit. Nu zit ze op de achterste rij in het crematorium en wordt ze overspoeld door gevoelens van woede, verontwaardiging en machteloosheid.

Het is te laat om hem te leren kennen. Om hem te spreken. Om gehoord te worden. Of toch niet?

Rauwe monoloog

Dil Mein is een rauwe monoloog met muzikale elementen die thema’s van intergenerationeel trauma, rouw en zelfdefinitie onderzoekt. Een voorstelling waarin een dochter ruimte houdt voor haar eigen gevoelens en tegelijkertijd begrip voor haar vader probeert te vinden met een liefdevolle blik. Diya wil zijn toxische, kwetsende gedrag niet goed te praten, maar tracht wel de sociaal-maatschappelijke kaders te schetsen waarbinnen mannelijkheid gecreëerd wordt en gevangen zit. Lukt het om haar vader en hun relatie te herdefiniëren en te bevrijden van deze patriarchale en koloniale kaders?

Debuut

Dil Mein is Devika Chotoe’s debuut als regisseur en toneelschrijver. Binnen het Hoge Ogen traject van Bijlmer Parktheater doet Devika onderzoek naar het ontwikkelen van haar eigen unieke signatuur als multidisciplinaire theatermaker, waarbij zij zich laat inspireren door haar Hindostaanse identiteit. De mix aan culturen en invloeden komt terug in de voorstelling via de theatrale verbeelding, de muziek, dans en enscenering.

How to Grow in IT